یه حسی دائما می گه از اول اشتباه کردم
از اینکه عمرمو با تو کنار توتباه کردم
تموم زندگیم بودی شب و روزم کس وکارم
حالا نیستی و شبهامو کنار گریه بیدارم
بدون هیشکی به غیر تو به قلب من نمیشینه
دیگه هرگز کسی ما رو کنار هم نمی بینه
صدای خنده های ما توی خونه نمی پیچه
خدایا سهم من از اون همه عشقم چرا هیچه
می گفتی بی من آرومی ولی باور نمی کردم
دیگه از عمق دلتنگی پیشمون بر نمی گردم
دیگه از تو توی ذهنم یه بی همتا نمی سازم
واسه برگشتنت دیگه بهت من رو نمی ندازم
یه عمر از رو نمی رفتم نمی گفتم جدا می شی
امیدم بوده که روزی به عشقم مبتلا می شی
خودت می بینی که دارم تو اوج عاشقی می رم
ولی اینبار سراغتو از این و اون نمی گیرم
درسته قسمتم اینه ولی عشقت نمی میره
بدون هرگز کسی جاتو توی قلبم نمی گیره
خدا بدجور داغونم بیا و باوفایی کن
يادم مياد ميگفتي
برو خدا نگهدار
نوشتي روي ديوار
به آرزوي ديدار
رفتم.غروب رفتن
دلم ميگفتش نرو
نميشنيدم انگار
من التماس دلو
رفتمو باز اومدم
اما نديدم اونو
گفتن كه دير رسيدي
داده به دنيا جونو
گفتم محاله هرگز
اوني كه منو دوست داره
قول داده بود كه هيچ وقت
منو تنها نذاره
ميگن كه آرزومون
افتاده به قيامت
گلم من كه ندارم
اينهمه صبرو طاقت
به عشق تو رو ديوار
منم واست نوشتم
به آرزوي ديدار
منم خودم رو كشتم
منو ببخش عزيزم
كه خيلي دير رسيدم
زير نوشته تو
يه خط سرخ كشيدم
با قطره قطره اشك
با ذره ذره خون
به آرزوي ديدار
منم دارم ميدم جون...
روزگار ما وفا با ما نداشت
طاقت خوشبختی دل ما را نداشت
پیش پای ما سنگی گذاشت
بی خبر از مرگ ما پروا نداشت
آخر این غصه هجران بودو بس
حسرت رنج و فراوان بودو پس......
دیگه سراغمو نگیر ، که از تو هم بدم میاد
دلم یه چند روزیه که ، مرگ نگاهتو میخواد
تازگیا حس میکنم ، مال غریبه ها شدی
بهتره که یادم بره ، شور یه عشق بی خودی
بهتره که دل بکنم ، از کلک نگاه تو
جدا کنم راهمو از ، راه پر اشتباه تو
باید منم غریبه شم مثل خودت مثل چشات
قلبمو سنگی بکنم از تب سرد خنده هات
باید که از شهر دلت ، برم که دربدر بشی
تو کوچه ی نگاه من ، مثل یه رهگذر بشی
اگه یه روز به خاطرت ، شدم تو غصه ها اسیر
حالا ازت بدم میاد ، دیگه سراغمو نگیر
امشب که سقف بی ستاره ی اتاقم
برسرم سنگینی میکند مانده ام که از چه بنویسم؟!
از آنهایی که دیروز با من بودند وامروز رفته اند یا از تو که همیشه حرفهای مرا
میخوانی؟؟
از چه بنویسم؟؟!
از آسمانی که در حال عبور است یا از دلی که سوت وکور است؟
از زمین بنویسم یا از زمان یا از یک نگاه مهربان؟
از خاطراتی که با تو در باران خیس شد یا ازغزلهایی که هیچ وقت سروده نشد؟
از چه بنویسم؟؟!
از نامه ای که هرگز برایت نفرستادم یا ازترانه ای که هرگز برایت نخوانده ام؟
از چتری که هرگز زیر آن نایستادیم یا از بدرودی که هرگزآن را به زبان نیاوردیم؟
من عاشق خیابانی هستم که قسمت نشدباهم درآن قدم بزنیم!!
من دلبسته ی درختی هستم که فرصت نشد اسممان را روی آن حک کنیم!!
من منتظر پنجره ای هستم که عطر تو را دوباره به من نشان بدهد!!
من دیوانه ی ساقه ای یک پرسیاوشانم که اولین بار درخواب سپید تو رویید!
ای عشق ناگزیر:
اگرقرار باشد بنویسم باید در همه ی سطرهای دفترم حضور داشته باشی
نفسهای تو میتواند برگ برگ دفترم را از پاییز پاک کند!
من بیقرار حرفهای ناب توام
حرفهایی که هزاران سال دیگر دریک بعداز ظهر آفتابی با من خواهی گفت!!
من از اولین روز آفرینش چشم به راه نگاه جذاب توام
کی مرا می بینی؟؟!.......
یادم باشد حرفی نزنم که به کسی بر بخورد
نگاهی نکنم که دل کسی بلرزد
خطی ننویسم که آزار دهد کسی را
یادم باشد که روز و روزگار خوش است
وتنها دل ما دل نیست
یادم باشد از چشمه درسِِ خروش بگیرم
و از آسمان درسِ پـاک زیستن
یادم باشد سنگ خیلی تنهاست …
یادم باشد باید با سنگ هم لطیف رفتار کنم مبادا دل تنگش بشکند
یادم باشد برای درس گرفتن و درس دادن به دنیا آمده ام … نه برای تکرار
اشتباهات گذشتگان
یادم باشد زندگی را دوست دارم
یادم باشد هر گاه ارزش زندگی یادم رفت در چشمان حیوان بی زبانی که به سوی
قربانگاه می رود زل بزنم تا به مفهوم بودن پی ببرم
یادم باشد می توان با گوش سپردن به آواز شبانه ی دوره گردی که از سازش
عشق می بارد به اسرار عشق پی برد و زنده شد
یادم باشد معجزه قاصدکها را باور داشته باشم
یادم باشد گره تنهایی و دلتنگی هر کس فقط به دست دل خودش باز می شود
یادم باشد هیچگاه لرزیدن دلم را پنهان نکنم تا تنها نمانم
یادم باشد هیچگاه از راستی نترسم و نترسانم
یادم باشد از بچه ها میتوان خیلی چیزها آموخت
یادم باشد زمان بهترین استاد است
یادم باشد قبل از هر کار با انگشت به پیشانیم بزنم تا بعدا با مشت برفرقم نکوبم
یادم باشد با کسی انقدر صمیمی نشوم شاید روزی دشمنم شود
یادم باشد با کسی دشمنی نکنم شاید روزی دوستم شود
یادم باشد قلب کسی را نشکنم
یادم باشد زندگی ارزش غصه خوردن ندارد
یادم باشد پلهای پشت سرم را ویران نکنم
یادم باشد امید کسی را از او نگیرم شاید تنها چیزیست که دارد
یادم باشد که عشق کیمیای زندگیست
یادم باشد که ادمها همه ارزشمند اند و همه می توانند مهربان و دلسوز باشند
یادم باشد زنده ام و اشرف مخلوقات
لحظه که گفتی:
یکی بهتر از تورو پیدا کردم
یاد اون روزایی افتادم
که به 100تا بهتر از تو گفتم
من بهترینو دارم...
ثانیه هارو نشمارواسه کسی که رفته خوب میدونم عزیزم دوریش برات چ سخته
اماکسی که رفتو برگشتنش تو خوابه
باید که باورت بشه ارزوهات سرابه
کجا میخوای بری و دنبال اون بگردی
چرا تورو نخواستش تو که بدی نکردی
ارزش اون چشماتو باگریه پایین نیار
حروم نکن روزهاتو باحسرت و انتظار
خودش که نیست خیالش پس چرا زنده باشه
اونکه دنبال بهونست بهتره بره جداشه
رفت توروتنها گذاشت قسمت تو همینه
توهم دعاکن براش ب روز تو بشینه
قسمت تو نبوده به پای اون بسوزی
امید نداشته باشی که برگرده ی روزی
نفرین نکن بدون که خدا هواتو داره
ی روز توسرنوشتش درد تو دلش میزاره
یه وقتایی دلم میگیره ساده
زمونه بازی رو یادم نداده
یه وقتایی دلم دستاتو میخواد
تو کی رفتی که من یادم نمیاد
یه وقتایی میخوام دیوونه تر شم
که از حالت کنارش باخبر شم
|
امتیاز مطلب : 6
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
